انا مكنتش متوقع انى ابقى فى المكان ده بس ساعات الظروف بتحكم علينا
نعمل حاجات اهنا مكناش عايزين نعملها
انا بحب واحده يوم بلاقيها معاايا حلو ويوم مببقاش عارف هى مين
لدرجه انى بقيت اخاف من بكره بقيت اخاف من النوم ببقى عايز حياتى
تبقى يوم واحد عشان لما بتبقى معايا حلو واصحى بحس انى بتكلم مع حد تانى
انا مطلبتش منها انها تدينى زى مابديها انا كل اللى طلبته لما احتاجها الاقيها
مش عارف ده طلب كتير عليه ولا لا
بس انا من زمان اعرف انى اللى بيحب حد بيبقى عاوزه دايما جنبو
ممكن اكون ببقى محتاجه فى اوقات كتير ممكن اكون انانى وعاوزه ليه لوحدى
مش عارف
بس كل اللى اعرفه انى مببلقهوش وقت مابحتاجه
بالعكس هو وقت لما بيبقى عايزنى عمرى مابتاخر لدرجه انى فضلته على نفسى
انا لما قلتله انى لما كان نفسى احب حد كان نفسى ابقى رقم واحد فى حياته
بس لما هو قلى بيبقى فى ظروف ومش بعرف ابقى دايما جنبك على طول
تخليت على الامنيه دى وقلت مش مهم مدام بحبها وهى بتحبنى مش مهم الاهتمام الزايد
كان لما يغيب عنى باليومين اها صحيح كنت بتعذب بس كنت بحاول اضغط على نفسى
واقول اكيد عندوا ظروف
بس ده مش معناه انو يسيبنى بالاربع ايام معرفش عنو اى حاجه
ولما جالى سمحته وقلى كنت مخنوق ومش عارف اتكلم مع انى برضه اعرف
لما يبقى الانسان اللى بتحبه يبقى مخنوق لازم تبقى انت اول واحد جنبو
بس هو مدنيش فرصه
ومع ذلك سمحته واكن مفيش حاجه حصلت
بس برضه ملقتش اهتمام لدرجه انوا اتهمنى انى متغير من نهيته مع انى انا المفروض
اللى كنت اقوله كده
وبعد ده كله برضه بيبعد تانى لدرجه انو بقى يتجاهلنى
انا مش عارف هو ده غلط منى انى كنت بتنازل كتير
ولا غلط منو انوا مقدرش اللى انا بعمله عشانه